Η πρώτη αναφορά για την βαρηκοΐα, είναι το 1.600 π.χ. στον πάπυρο Ebers, όπου φαίνεται πως οι Αιγύπτιοι είχαν φτάσει σε υψηλό βαθμό εξειδίκευσης και διέθεταν μάλιστα και ειδικούς στη βαρηκοΐα. Η ικανότητα του ανθρώπου να ακούει και να καταλαβαίνει τους ήχους και τους συνομιλητές του, προϋποθέτει φυσιολογική λειτουργία του ακουστικού συστήματος. Βλάβες του ακουστικού συστήματος, μερικού ή μεγάλου βαθμού στα πρώτα χρόνια της ζωής, προκαλούν αδυναμία πρόσληψης των ηχητικών ερεθισμάτων και εγκατάσταση βαρηκοΐας.
Η βαρηκοΐα αποτελεί, απλώς ένα σύμπτωμα και όχι μία νόσο. Ο ειδικός πλέον, πρέπει να διευκρινίσει το αίτιο ή τα αίτια που προκαλούν την βαρηκοΐα και να προσπαθήσει να την θεραπεύσει, αν αυτό είναι εφικτό. Τα αίτια που κρύβονται πίσω, από την βαρηκοΐα, μπορεί να είναι κληρονομικά, φλεγμονές, συγγενείς ανωμαλίες, τραύματα και πολύ σπάνια χωροκατακτητικές επεξεργασίες (η ηχορύπανση, φάρμακα και η ηλικία αποτελούν επίσης αίτια βαρηκοΐας). Ο ειδικός Ωτορινολαρυγγολόγος και ιδιαίτερα ο εξειδικευμένος στον κλάδο της Ακοολογίας, είναι ο αρμόδιος ο οποίος θα πάρει ένα αναλυτικό ιστορικό και θα εξετάσει κλινικά τον ασθενή του.
Η θεραπεία της βαρηκοΐας, μπορεί να γίνει με φάρμακα ή με ωτοχειρουργική παρέμβαση. Τις περισσότερες όμως φορές η αντιμετώπιση της βαρηκοΐας γίνεται με τη σωστή επιλογή και προσαρμογή ακουστικών βαρηκοΐας, που πρέπει να είναι αμφίπλευρα όταν η βαρηκοΐα αφορά και στα δύο αυτιά.